سلام ! ای ماه کج تاب !
تابان،
بر ویرانه های سفید و سیاه زندگی ام !
گل نرگس !
آیا هرگز
کوکویی شام یازده سر عائله خواهد شد؟
چه فکر شترانه ی ابلهانه ای !
من هیچ ندارم، آقا !
هیچ…
جز چند دانه سیگار،
همین صفحه و
این قلم دشتی افکار ابلهان…
تکیه بده !
به شانه هایم تکیه بده و گریه کن !
من نیز این چنین خواهم کرد…
حسین پناهی